شعر تازگی خاص خود را دارد...
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه باید ها.....
مثل همیشه آخر حرفم
وحرف آخرم را
با بغض می خورم
عمری است
لبخندهای لاغر خود را
در دل ذخیره می کنم:
باشد برای روز مبادا!
اما
در صفحه های تقویم
روزی به نام روز مبادا نیست
آن روز هرچه باشد
روزی شبیه دیروز
روزی شبیه فردا
روزی درست مثل همین روزهای ماست
اما کسی چه می داند؟
شاید
امروز نیز
روز مبادا
باشد....
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه بایدها....
هرروز بی تو
روز مباداست !
* قیصرامین پور*